2 سالی میشه که با اینجور همایش ها آشنا شدم. هم معتبراشو شرکت کردم هم اونایی که خیلی حرفه ای نبودن. این روزا خیلیا به کسایی که همایش میرن انتقاد میکنن: “تو ایونت زی هستی” “بی کاری” “مرفه بی دردی”. تو این مقاله میخوام ثابت کنم دلایلی دیگه ای هم هست ارزش وقت و هزینه ای که میکنیم رو داره.
به دلایل زیر پیشنهاد میکنم اگر وقت/هزینه حضور تو همایش ها رو دارید و از هدف برگزاری رویداد باخبرید، حتما شرکت کنید.
چرا بریم همایش/رویداد/دورهمی؟
کسب تجربه های ارائه دهندگان
مهمترین دلیلی که به خاطرش میرم همایش اینه! کسب تجربه از تجارب بقیه…
چرا باید مسیری که یه نفر دیگه رفته و به بن بست خورده رو دوباره برم؟ چرا باید 100 دفعه شکست بخورم، کلی زمان و هزینه سوخت بدم تا به جایی برسم که قبلش یه نفر دیگه رفته و با چند تا جمله میتونه جلوشو بگیره؟
تو همایش ها معمولا متخصصان شرکت های بزرگ ارائه دارن. معمولا هم محوریت ارائه‌شون شرکت خودشونه. چالش هاشونو میگن، محصولشونو معرفی میکنن، راه حلاشونو میگن و در کل داستانی واسه گفتن دارن که ممکنه با صرف چند ساعت از وقت و شنیدن حرفاشون به یه نتیجه بزرگ برسم.
روزبازاریابی دیجیتال – دی ماه 97
مثال های زیر از همایش روز بازاریابی دیجیتال – دی 97 هست:
آقای علی اشرفی از علی بابا: چرا رهبران بازار شکست ناپذیر نیستند؟
اینو کسی داره میگه که مجموعه خودش رهبر بازاره!
آقای میثم کیهانی از Dig Burst: معرفی محصول خودشون coco.gl
من برای بازاریابی از شبکه های اجتماعی استفاده میکنم ولی از چنین ابزاری با خبر نبودم حتی مورد مشابهش که fanpagekarma.com باشه، هم اطلاعی نداشتم.
آقای آرمان والی از نبضی نو: Bounce Rate یکی از پارامتر های بی ارزش
باور های خیلی از شرکت کنندگان با دقیق شدن تو این ارائه درباره Bounce Rate عوض شد!
آقای نثاری از نتبرگ: ارائه ایشون راجع به Digital Branding بود
راجع به مزیت هاش توضیح دادن و ثابت کردن که باید در کنار بازاریابی دیجیتال و به طور موازی بهش توجه بشه.
شبکه سازی – Networking
شبکه سازی، دوست یابی و اجتماعی بودن از ویژگی های درونی ماست. تو اجتماع های بزرگتر نمیدونیم با کی حرف میزنیم و اصلا چجوری سر صحبت رو باز کنیم یا اصلا درباره چی حرف بزنیم؟
تو همایش و رویداد خوبیش اینه که تمام سالن همکاراتن، حالا هر کس توی بخش خاص. مشکلی واسه باز کردن صحبت نداری. از چه خبر و چیکار میکنی گرفته تا اینکه نظرت درباره تحصیل بیشتر چیه و آینده فلان استارتاپو چطور میبینی. حتی میتونی درباره پروژه خودت نظر بخوای (کاری که خودم انجام میدم همیشه!) و چیز یاد بگیری.
از همه قشر حضور دارن، مدیر هست، نوآموز هست، حرفه ای و پیشکسوت و… به همین دلیل یا از تو بیشتر میدونن (که میتونن کمکت کنن) یا کمتر کار کردن و تجربه کمی دارن نسبه بهت (تو کمکش میکنی و حس خوب میگیری به جاش).
شما و X چراغ روشن!
بعد از شرکت در رویداد حداقل 10 مورد میتونی پیدا کنی که باهاش میشه کارتو رو ارتقا بدی، ایده های جالب به ذهنت برسه و از ارائه ها الهام بگیری و یه شروع طوفانی داشته باشی.
دیدن افراد بزرگ این حوزه از نزدیک
اگر مثل من به کاری علاقه داشته باشی حتما اشخاص بزرگ و حرفه ای اون رشته رو میشناسی. این افراد چندین ساله رو پروژه های مختلف کار میکنن از لحاظ علمی و تجربی درجه بالایی دارن، معمولا وارد رویداد های مرتبطشون میشن میشه از راه رفتن، نحوه برخورد و صحبت کردن و هرچیز دیگه‌شون یاد گرفت.
میشه باهاشون صحبت کرد، درخواست کار کرد، سوال پرسید و منبع خواست (خودم اینکارو زیاد میکنم) شاید مثل من پیام دادن واستون خیلی راحت نباشه (فوبیای جواب نگرفتن)، اینجوری میتونی چهره به چهره سوالتو مطرح کنی وخوشحال باشی.
شاید براتون جالب باشه خود من یکی از تصمیمای مهم کاریم رو با مشورت آقای طالبی عزیز در یکی از همین دورهمی ها گرفتن.
چه سوء تفاهماتی ممکنه پیش بیاد؟
اکثر رویداد ها نامنظم هستند، رویداد منظم نداریم
اگر تو فکر این هستی که رویداد طبق اعلام قبلی و کنداکتور پیش میره، ساعت 8 ارائه ها شروع میشه ساعت 5 هم تموم میشه، خیلی سخت در اشتباهی 🙂
هیچ رویدادی منظم نیست. برگزاری رویداد سر تایم خیلی کار سختیه. از هماهنگی تیم برگزاری بگیر تا ارائه دهنده هر کدوم ممکنه دیر برسن یا مشکلی پیش بیاد یا حتی خود شرکت کننده ها دیر بیان تو محل برگزاری. همه اینا مثل دومینو به هم وصله که باعث میشه رویداد سر زمانش شروع و تموم نشه. پس خیلی روی زمانش برنامه ریزی نکن و با پیشفرض بی نظمی برو.
الگوی برخی ارائه دهنده ها مناسب نیست
وقتی میگیم انتقال تجربه باید یه الگو توی ذهنمون جاری بشه، در این رابطه چیزی نمیگم. شمارو به توجه به این توئیت دعوت میکنم که خودش گویای همه چیز هست.
لینک توئیت
برخی همایش ها ریپورتاژ ارائه میفروشن!
شاید براتون جالب باشه ولی خیلی از افرادی که در پنل ها و یا ارائه ها حضور دارن قبلا پولشو به نحوی پرداخت کردن. یا اسپانسرن یا میخوان تبلیغات کنن یا…
به هر حال در برنامه جایی ندارن و با پرداخت پول زمانی برای ارائه‌شون خریدن. این طبیعیه و حق برگزار کننده‌ست اگر:
- پول کمتری از شرکت کننده ها گرفته بشه، چون برگزار کننده قبلا از جای دیگه ای تامین شده
- روی ارائه ها نظارت بشه تا شرکت کننده هارو کلافه نکنه
نگاه از بالا به پایین و اعتماد به نفس کاذب در شبکه سازی
همونطور که قبلتر گفتم از همه سطوح اینجا میان. استاد با چندین سال سابقه تدریس، علاقه مند، کسی که تحصیلات مرتبط خارجی داره، کارآموز و حرفه ای هایی که چندین پروژه بزرگ زیر دستشونه و… . میدونیم که همه این افراد از لحاظ انسانی با هم برابرن و ممکنه از لحاظ علم، سابقه کاری و تجربه با هم اختلاف داشته باشن یا ممکنه روش کارشون فرق کنه، حتی ممکنه برخی تو مسیر اشتباه رفته باشن و خبر نداشته باشن یا خیلی موارد دیگه.
اینا دلیل بر نگاه از بالا به پایین و تحقیر آمیز افراد کاربلد تر نمیشه. ملاک شرکت در همایش یاد گرفتن حداقل مطالب از ارائه ها و حضور اساتیده نه که نگاه تخریب/تحقیر آمیز به بقیه داشته باشیم. متاسفانه تعداد زیادی از افراد شرکت کننده باعث میشن بقیه احساس راحتی نکنن.
این مشکل زمانی پیش میاد که تازه کار باشی یا مطلبی رو بلد نباشی یا حتی در کنار علم و تجربه بالا، فن بیان خوبی نداشته باشی و بخوای با کسی صحبت یا شبکه سازی کنی. اگر شانس نداشته باشی با کسایی رو به رو میشی که سعی میکنن شما رو تخریب کنن، دائم از خودشون تعریف میکنن. تا بهشون سلام میکنی شروع میکنن از یه سری کلمات انگلیسی پیچیده استفاده کردن، این رو بدون هیچ شکی به شما میگم، خودشون هم نمیدونن دقیق چی دارن میگن 😀 یا ممکنه از نصیحت های بی مورد که بدون شناختت انجام میدن، تعجب کنی!
این نگاه، لحن و برخورد، اعتماد به نفس کاذب یا هر چیز دیگه (که مطمئنا از علم و تجربه ناشی نشده) نباید شما رو از شرکت در همایش دلزده کنه، پس اگر به این دلیل در همایش شرکت نمیکنید سخت در اشتباهید!
در نتیجه…
- هدف مهم و اولیه که از شرکت در همایش داریم یادگیری حداقل یک جمله‌س که ممکنه تغییرمون بده، اینو یادمون نره
- اول به هدف برگزاری رویداد نگاه کنیم، اگر بدردمون خورد بعدا شرکت کنیم (بعد که رفتیم دیدیم چیز دیگه‌ایه غر نزنیم)
- این حق رو برای برگزار کننه قائل باشیم که ممکنه گاهی اوقات طبق برنامه پیش نره (هیچ کدوم ما بدون ایراد نیستیم)
- ما در کشوری زندگی میکنیم که نا ملایمی و بی ملاحظگی همه جا دیده میشه، بیا بدون توجه به همه این چیزا از هم چیز یاد بگیریم دوست خوب ناشناسم
اولین باشید که نظر می دهید